W 2737 roku p.n.e. chiński cesarz Shennong wprowadził zwyczaj parzenia i picia herbaty. "Shennong jest jedną z najważniejszych postaci wczesnej mitologii chińskiej. Często nazywany jest Płomiennym Cesarzem (Yandi), jednak początkowo były to dwa różne bóstwa a ich ostateczne utożsamienie nastąpiło dopiero w okresie dynastii Han. Najstarsze teksty chińskie przedstawiają Shennonga jako władcę ognia, syna Shaodiana i brata Żółtego Cesarza, który w wyniku podziału świata objął panowanie nad jego zachodnią częścią. Tradycja opisuje go jako bóstwo o ciele ludzkim i głowie byka.
Żona Shennonga miała nazywać się Tingyao. Miał z nią syna i kilka córek. Praprawnuk Shennonga, Zhurong, został jego pomocnikiem." (http://pl.wikipedia.org/wiki/Shennong) Shennong nauczył ludzi uprawy roli, dlatego nazwano go Boskim Rolnikiem. Legenda mówi, że z nieba spadły ziarna, które cesarz zasiał, a z nich wzeszły wszystkie zboża. Mówi się również, że Boski rolnik "ogniem smagał" wszystkie zioła, badając w ten sposób ich oddziaływanie."Opisał on ok. 300 roślin, wraz z podaniem ich wpływu na organizm ludzki, miejsce występowania, sposób przyrządzania i przechowywania."
Takim sposobem Boski Rolnik, testując zioła, natrafił na herbatę, której zapoczątkowany przez niego zwyczaj parzenia trwa do dziś.
MNiej więcej z czasów mitycznego Boskiego Rolnika w Chinach pochodzi najdawniejszy w dziejach literatury sumeryjski poemat o Gilgameszu - datowany na 2700 p.n.e.
G I L G A M E S Z
Ten wierszowany epos w dwunastu księgach opowiada o półbogu Gilgameszu i Enkidu, człowieku ulepionego z gliny. Pierwotnie wrogowie, później dozgonni przyjaciele wspólnie dokonali wielu bohaterskich czynów, pokonując potwory i dzikie zwierzęta..Gilgamesz był królem Uruku (obecnie Warka) Z wyroku bogów ziemia miała być zalana wodą, a cała ludzkość zamieniona w glinę.Ocalał jedynie cnotliwy Utnapisztim z rodziną. Za radą boga Ea zbudował arkę, w ktorej przechował rodzinę, zwierzęta i nasiona roślin. Podobny mit o potopie znajduje się w wielu mitologiach świata. Poemat o Gilgameszu opisuje świat bogów, herosów, geniuszy, a także świat magii, ktorej siły mogły tkwić we wszystkim i działać skutecznie, jeśli zostałyby pobudzone za pomocą rytuału złożonego ze słów, gestów i czynów.
Poemat o Gilgameszu jest zachowaną częścia legendy o Zucsudrze. Odkryto go zapisanego na glinianych tabliczkach w ruinach biblioteki w Niniwie.
