Tybet jest rozległą (2,5 mln km.2) krainą położoną na terenach wznoszących się ponad 4 km ponad poziomem morza. Znajduje się w granicach Chin, jednakże Tybetańczycy mają własny język i wielowiekową tradycję. W większości wyznawany tam jest obecnie buddyzm, istnieją jednak inne wyznania, a wśród nich bodajże najstarsze, uważane za pierwotną religię Tybetu - Bon.
Założycielem tradycji Bon był Tonpa Szenrab , który w pradawnych wiekach (różne źródła podają różne wersje) przybył do krainy tybetańskiej z legendarnej Shanbhali. "Nie wiadomo, gdzie dokładnie znajduje się Shambhala, niektóre przekazy opowiadają o tym, że znajduje się w Indiach. Inne legendy umiejscawiają ją na pustyni Gobi. Dzięki systemowi podziemnych tuneli królestwo Agarthi było połączone z wieloma miejscami, m. in. w Europie, Ameryce, a także z Atlantydą. Na skutek kataklizmów większość tych przejść została zniszczona. W buddyzmie istnieje wiele przekazów wskazujących na to, że wejście do Shambhali znajduje się w Tybecie. Wielu tamtejszych mnichów odwiedzały postacie z Shambhali, a niektórzy oświeceni lamowie, za życia schodzili do podziemnego świata. W książce "Aghartha" Sungma Lama napisał, że Król Świata ma bezpośredni kontakt z Dalaj Lamą. A w pałacu Dalaj Lamy w Lhasie znajdują się Czerwone Wrota, za którymi podobno ma być wejście do tunelu prowadzącego do Shambali." (http://www.mistycznabrama.net/channeling/14-shambhala.html)
Tonpa Szenrab był księciem, miał zonę i dzieci. jednak w wieku trzydziestu jeden lat zrezygnował z dostatniego rodzinnego życia i zmagając się z trudnościami, w samotności i surowych warunkach, zgłębiał naukę Dharmy, którą następnie propagował wśród ludzi. Przez cały czas jego wysiłki osłabiane były przez demona Khaybpa Lagring (Olmo Lungring), który w końcu nawrócił się i został uczniem Szenraba. Tybetańczycy praktykowali rytualne ofiary. Szenrab stłumił ich lokalne demony i nauczył składać ofiary z ciastek. Byli nieprzygotowani do odbioru w pełni nauk Bon, dlatego zostali zapoznani tylko z czterema ścieżkami dotyczącymi relacji z duchami opiekuńczymi, egzorcyzmowania demonów i eliminowania negatywności, praktyk oczyszczania oraz modlitw na wzmocnienie pozytywnej energii.
"Chronologicznie rozwinęły się trzy tradycje bönu:
- Prymitywny Bön – wierzenia szamańskie, opierające się na zjednywaniu demonówpoprzez ofiary ze zwierząt itp. – praktycznie nieistniejący współcześnie.
- Wieczny Bön lub Stary Bön Jungdrung Bon lub Bon-nyingma (g.yung-drung bon lub bon rnying-ma) – nauki wywodzące się od buddy Tönpy Shenraba, który jako pierwszy przekazał 9 ścieżek bonu (ścieżki przyczyny i rezultatu; 4 sutry, 4 tantry oraz dzogczen) umożliwiających oświecenie.
- Nowy Bön (bon sarma, tyb. bon gsar-ma) – szkoła powstała (około XIV w. n.e.) po odnalezieniu tzw. term (ukrytych tekstów-skarbów takich jak Bon-tri) oraz wymuszonej przez realia polityczne konwersji religijnej, łącząca nauki Jungdrung Bön z naukami buddyjskimi (9 ścieżek buddyjskich uwzględniając dzogczen) wprowadzonymi z Indii do Tybetu m.in. przez Padmasambhawę i obecnie bardzo zbliżona do szkoły Ningma. Niemniej tak jak i w poprzednich okresach zarówno Nyngmapowie jak i Bonpo mają wielu wspólnych tertonów i siddhów jak np. Drempa Namkha, Shenchen Luga lub Dorje Lingpa, którzy odkrywali termy z naukami Bönu ukrytymi często kilka stuleci wcześniej w okresie prześladowań". ( http://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%B6n)
